dokundu yarasına, tedirgin
hür uçuşların
hür uçuşlarla göğe katılmanın
onunla hemhal olmanın
doğal özlemiydi..
dokundu yarasına, ürkek ve kırgın
yağmurlarından, bulutlarından
sokaklarından, denizlerinden
yüzleşilmemiş günahlardan kalma can sıkıntılarından
can sıkıntılarından yapılma görkemli ruhlarından
görkemli ruhların huzursuzluğundan
huysuz ve huzursuz şairlerin cezbeli şiirlerinden
kelimelerden
kelimelerden
kelimelerden
kanaatlarlıkla biraz en renksiz kemiğinden
ve yarasıyla uçmayı öğrenmiş
gökyüzünden bihaber kuşların
tehlikeli kanat çırpışlarından
yani damıtarak havsalasınca
rengarenk yansımalarından
uçsuz bucaksız gökyüzünün...
kendine kanatlar yontup
süzülerek uçtu
hüsrana..
oysa her türlü yaraya iyi gelir de
yamanmaya gelmez gök..!
bakmalı onun gözlerine
bakmalı, kendi yarasindan..
sabırla, cesaretle, duayla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder