Atalarıyla Kimler Övünebilir?

Bir dilin zenginliği neye nispet edilir? Dildeki kavramsal çeşitliliğe ve kelime hazinesine mi? Kuşkusuz ikisi de yadsınamaz öneme sahip zengin bir dil için. Eş anlamlı olmadığı halde farklı kelimelerin benzer eylem ve olgular için kullanılması da aslında hayrete şayan bir durum. Niyet, düşünce, yaklaşım tarzı benzer eylemler için farklı anlam ayrımlarına ve dilin yapısal kabiliyeti nispetince farklı kelimelerin ve kavramların ortaya çıkmasına en belirgin sebeb. Çıkmayabilir de. Çıkması için elbette kuşaklar boyunca farklı dönemlerde yaşamın çeşitlenebilmiş olması, maddi üretim faaliyetlerinin ve yine nesilden nesile dallanıp budaklanmış yogun fikirsel süreçlerin ve daha önemlisi  hayatı anlamlandırma, doğru anlamı bulma çabasının olması gerekir. Dilin yapısal kabiliyeti önemlidir muhakkak, ancak en belirgin en ayırt edici maslahat, güçlü bir anlam arayışıdır. İnce anlam ayrımlarının zihinde rahatça yer bulmasını sağlayan bir dilin müntesipleri atalarıyla övünebilir, ille de atalarıyla övünmek istiyorlarsa tabii.

Övünmek de övülmek de ancak ve ancak Kusursuz olanın hakkıdır. Kusurlular,  bir şey ile övünmek istiyorlarsa anlamlandırma ve doğru anlamı bulma çabası, bunun farkındalığı insanı diğer canlılardan ayıran en övülesi meziyet.